-
1 ustawać
(książk: kończyć się) to ceasenie ustawać w wysiłkach — to persist in lub with one's efforts
* * *ipf.1. (= kończyć się) stop, cease; (o ulewie, uczuciu) subside; nie ustawać persist, go on, last; ustać na chwilę (o gorączce, bólu, tętnie) intermit.2. przest. (= opadać z sił) be exhausted; ustać z wyczerpania be ready to drop, be overfatigued; nie ustawać w staraniach keep trying.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ustawać
-
2 ustać
-
3 ustać
I (-anę, -aniesz); imp -ań; vb; od ustawać II (-oję, -oisz); imp -ój; vi perf( nie przewrócić się) to keep one's balancenie móc ustać na nogach — ( ze zmęczenia) to be on one's last legs
* * *I.ustać1pf.- anę -aniesz zob. ustawać.II.ustać2pf.- oję -oisz, -ój (= wytrwać, stojąc) keep standing, keep one's balance; nie mógł ustać na nogach he could hardly stand.pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ustać
-
4 ustawać
ustawać (ustaję) < ustać1> (ustanę) konflikt, kontakt enden, aufhören; wiatr, burza, złość sich legen; ból nachlassen;ustał deszcz der Regen hat aufgehört, es hat aufgehört zu regnen;nie ustawać andauern, nicht enden;nie ustawać w wysiłkach in seinen Bemühungen nicht nachlassen -
5 ustać
2. perfnie móc \ustać na nogach [ze zmęczenia] sich +akk [vor Müdigkeit] nicht mehr auf den Beinen halten können -
6 ustawać
vi (książk: kończyć się) aufhörennie \ustawać w wysiłkach in seinen Bemühungen nicht nachlassen -
7 ustawać
глаг.• затихнуть• опускаться• переставать• перестать• прекратить• прекращать• прекращаться• стихать• утихать* * *usta|wać\ustawaćję, \ustawaćwaj, \ustawaćwał несов. прекращаться, переставать; ср. ustać1* * *ustaję, ustawaj, ustawał несов.прекраща́ться, перестава́ть; ср. ustać I -
8 cease
[siːs] 1. vt 2. vi* * *[si:s](to stop or (bring to an) end: They were ordered to cease firing; That department has ceased to exist; This foolishness must cease!; Cease this noise!) kończyć (się)- ceaselessly -
9 let up
vi* * *to become less strong or violent; to stop: I wish the rain would let up (noun let-up) zelżeć -
10 stop
[stɔp] 1. nprzystanek m; (also: full stop) kropka f2. vtperson powstrzymywać (powstrzymać perf); car zatrzymywać (zatrzymać perf); pay wstrzymywać (wstrzymać perf); crime zapobiegać (zapobiec perf) +dat3. viperson zatrzymywać się (zatrzymać się perf); watch, clock stawać (stanąć perf); rain, noise ustawać (ustać perf)to stop a cheque — wstrzymywać (wstrzymać perf) wypłatę z czeku
to stop doing sth — przestawać (przestać perf) coś robić
to put a stop to — kłaść (położyć perf) kres +dat
to stop sb (from) doing sth — powstrzymywać (powstrzymać perf) kogoś od zrobienia czegoś
Phrasal Verbs:- stop by- stop off- stop up* * *[stop] 1. past tense, past participle - stopped; verb1) (to (make something) cease moving, or come to rest, a halt etc: He stopped the car and got out; This train does not stop at Birmingham; He stopped to look at the map; He signalled with his hand to stop the bus.) zatrzymać (się)2) (to prevent from doing something: We must stop him (from) going; I was going to say something rude but stopped myself just in time.) (po)wstrzymać (się)3) (to discontinue or cease eg doing something: That woman just can't stop talking; The rain has stopped; It has stopped raining.) przestać, skończyć się4) (to block or close: He stopped his ears with his hands when she started to shout at him.) zatykać5) (to close (a hole, eg on a flute) or press down (a string on a violin etc) in order to play a particular note.) nacisnąć6) (to stay: Will you be stopping long at the hotel?) zatrzymać się2. noun1) (an act of stopping or state of being stopped: We made only two stops on our journey; Work came to a stop for the day.) przerwa2) (a place for eg a bus to stop: a bus stop.) przystanek3) (in punctuation, a full stop: Put a stop at the end of the sentence.) kropka4) (a device on a flute etc for covering the holes in order to vary the pitch, or knobs for bringing certain pipes into use on an organ.) klapka, rejestr5) (a device, eg a wedge etc, for stopping the movement of something, or for keeping it in a fixed position: a door-stop.) ogranicznik•- stoppage- stopper
- stopping
- stopcock
- stopgap
- stopwatch
- put a stop to
- stop at nothing
- stop dead
- stop off
- stop over
- stop up -
11 прекратить
глаг.• kończyć• opuszczać• porzucać• porzucić• przerwać• przestawać• przestać• ustawać• ustać• zaniechać• zaprzestawać• zaprzestać• zawiesić• znieruchomieć• zrezygnować -
12 apaiser
1. stłumić2. uciszać3. ukoić4. uspokajać5. uspokoić6. ustawać7. ustać8. uśmierzać9. uśmierzyć10. zaspokajać11. zaspokoić12. załagodzić13. złagodnieć14. złagodzić15. łagodzić -
13 calmir
1. ucichnąć2. uspokajać3. ustawać4. ustać -
14 abebben
-
15 abschwellen
ab|schwellen -
16 legen
legen ['le:gən]I. vt1) (hin\legen)etw auf den Tisch \legen kłaść [ perf położyć] coś na stół2) ( betten)jdn ins Bett \legen kłaść [ perf położyć] kogoś do łóżka3) (ein\legen)4) (ver\legen) przekładać [ perf przełożyć]5) jdm nahe\legen etw zu tun radzić [ perf po-, do-], komuś coś zrobić, coś komuś sugerować [ perf za-]II. vr1) (hin\legen)sich ins Bett \legen kłaść [ perf położyć] się do łóżka2) ( sich senken auf)3) ( nachlassen) -
17 ophalen
1) dokańczać2) kończyć3) przestać4) przestawać5) skonać6) skończyć7) umierać8) ustać9) ustawać10) wstrzymać11) wstrzymywać12) wydychać13) wygasać14) zakańczać15) zakończyć16) zaniechać17) zaprzestać18) zaprzestawać
См. также в других словарях:
ustawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, ustaję, ustaje, ustawaj {{/stl 8}}– ustać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, ustanę, ustanie, ustań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać istnieć, dziać się, trwać; kończyć się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ustawać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ustać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Xa, ustoję, ustoi, ustój {{/stl 8}}{{stl 7}} wytrwać, stojąc, pozostać w pozycji stojącej :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustać — I dk, ustanę, ustaniesz, ustanie, ustań, ustał ustawać ndk IX, ustaję, ustajesz, ustaćwaj, ustaćwał 1. «przestać trwać, zakończyć się, urwać się, przeminąć» Ulewa, wiatr, śnieg ustaje. Stukanie do drzwi nie ustawało. Krwawienie ustało.… … Słownik języka polskiego
ustawać — → I ustać … Słownik języka polskiego
